Με τη διάχυτη μυρωδιά της κανέλας αυτό το γλυκό αποτελεί μία γευστική επιλογή για κάθε στιγμή. Ακολουθούμε τη συνταγή της Μαριλένας και απολαμβάνουμε το αποτέλεσμα συνοδεία μερακλίδικου ελληνικού καφέ.

Υλικά
6 αυγά
1 ποτήρι γάλα
1 ποτήρι λάδι
2 ποτήρια ζάχαρη
3 ποτήρια αλεύρι (για όλες τις χρήσεις)
4 κουταλάκια του γλυκού μπέϊκιν πάουντερ
1 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
½ κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο τριμμένο
1 ποτήρι καρύδια (προαιρετικά)

Εκτέλεση
Ρίχνουμε σε μία λεκάνη όλα τα υλικά εκτός της ζάχαρης. Σε μια άλλη κούπα χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη, μέχρι να γίνουν αφράτα. Προσθέτουμε το λάδι και το γάλα χτυπώντας ελαφρά. Τμηματικά, ρίχνουμε τα στερεά υλικά μέσα στο μείγμα, χτυπώντας τα εξίσου ελαφρά μέχρι να ενωθούν καλά μεταξύ τους. Ψήνουμε στους 180 με 200 βαθμούς για 1 ώρα.

Καλή επιτυχία!!!

Aλεύρι για 5 φύλλα
• 1½ κιλό κίτρινη κολοκύθα
• 1 κούπα γάλα
• 3 αυγά
• 1 κούπα ζάχαρη
• Λάδι
• 1 ποτήρι κρασιού ρύζι
• 1 ποτήρι κρασιού σιμιγδάλι
• 1 ποτήρι κρασιού σταφίδες
• Aλάτι

Πλάθετε 5 φύλλα. Tρίβετε την κολοκύθα στον τρίφτη και προσθέτετε το ρύζι, που το έχετε μουσκέψει λίγο, τα χτυπημένα αυγά, το γάλα, τη ζάχαρη, το σιμιγδάλι, τις σταφίδες και ανακατεύετε καλά. Aπλώνετε στο λαδωμένο ταψί 2 φύλλα και βάζετε τη μισή «τροφή». Πάνω βάζετε ένα φύλλο και την άλλη μισή «τροφή» και πάνω πάνω 2 φύλλα. Μπορείτε να προσθέσετε λίγο τριμμένο καρύδι.

Για την εβδομάδα της Τυροφάγου

Υλικά :

2 ποτήρια αλεύρι μαλακό
2 ποτήρια φέτα σκληρή
2 ποτήρια γάλα 
μισό ποτήρι ελαιόλαδο παρθένο
5 αυγά
Αλάτι.

Εκτέλεση :

Σ΄ένα μεγάλο μπολ χτυπάμε τ΄αυγά μετά ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το γάλα και τα ανακατεύουμε  προσθέτουμε την φέτα τριμμένη ή σε κυβάκια κι ανακατεύουμε συνεχώς προσθέτοντας λίγο λίγο το αλεύρι έως ότου να έχουμε ένα χυλό ,δεν θέλουμε να γίνει σφιχτή ζύμη αλλά ούτε και χυλός αραιός το κανονίζουμε με  το αλεύρι .
Το βάζουμε σ΄ένα ταψί καλά λαδωμένο και το ψήνουμε στους 180 βαθμούς για περίπου 1 ώρα και ένα τέταρτο

Το κόβουμε σε κομμάτια καλή σας όρεξη.

Παπαρούνα ή αλλιώς στα "Μυτιληνιά" Κουτσνάδα. Με την Κουτσνάδα φτιάχνουμε αυτή την εποΧή υπέροχα...Κουτσνουπταρέλια!Ακόμα κι αν δε γνωρίζουμε τα χόρτα, τις παπαρούνες τις γνωρίζουμε γιατί τις μαζεύουμε από πολύ μικρή ηλικία όταν είναι ανθισμένες.Γενικά τις μαζεύουμε πριν να ανθίζουν.

ΥΛΙΚΑ:

1 κιλό κοτσνάδες
1αυγό
μπαγιάτικο ψωμί
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
κύμινο, αλάτι, πιπέρι
ελαιόλαδο
ούζο

Παστουρμαδόπιτα, Πίτα Καισάρειας, Παστουρμανλί… Όπως και να την πείτε είναι η ίδια πίτα.

Μοναδική στο είδος της καθώς αποτελείται από στρώσεις καλοανοιγμένων μυρωδάτων φύλλων ζύμης,  η βασιλόπιτα Αγιάσου, αποτελεί ένα γλυκό έδεσμα που αναζητά κανείς όλο το χρόνο. Περίοπτη η θέση της στο τραπέζι μας παραμονή και ανήμερα Πρωτοχρονιάς. Τα βήματα παρασκευής της απαιτούν τεχνική και επιμονή για ένα επιτυχημένο και συνάμα παραδοσιακό αποτέλεσμα. Και του χρόνου!!

ΥΛΙΚΑ
1 κιλό σκληρό αλεύρι
2 φλιτζάνια φρέσκο βούτυρο
2 κουταλάκια γλυκού γλυκάνισο 
2,5 φλιτζάνια νερό
1 φλιτζάνι ζάχαρη
2 κοφτά κουταλάκια γλυκού σόδα
2 κουταλάκια γλυκού κοφτά αλάτι
2/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο
4 φλιτζάνια τριμμένη ξερή μυζήθρα

1 αυγό
σουσάμι
από 1 κουταλάκι γλυκού κοφτό: μοσχοκάρυδο, κανέλλα, γαρίφαλο, μπαχάρι, πιπερόριζα, κακουλέ


ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βράζουμε το γλυκάνισο σε 2,5 φλιτζάνια νερό για περίπου 10 λεπτά και αφού το σουρώσουμε το αφήνουμε να κρυώσει. Το ανακατεύουμε με τη σόδα, το αλάτι και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε το αλεύρι με το λάδι και εν συνεχεία προσθέτουμε το μείγμα του γλυκανίσου. Αφού γίνει ζύμη την αφήνουμε σε σκιερό μέρος για περίπου μία ώρα. Ανακατεύουμε τη μυζήθρα με τα μπαχαρικά. Αλείφουμε με βούτυρο ένα στρογγυλό ταψάκι. Ανοίγουμε ένα χοντρό φύλλο και το απλώνουμε αφού το αλευρώσουμε στο ταψί έτσι ώστε να περισσεύει. Το βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με λίγο από το μείγμα της μυζήθρας. Ομοίως ανοίγουμε και τα υπόλοιπα φύλλα και πασπαλίζουμε με μυζήθρα μέχρι να εξαντληθούν όλα τα υλικά. Με το τελευταίο φύλλο που θα προεξέχει σχηματίζουμε ένα στεφάνι στην επιφάνεια του ταψιού. Αλείφουμε με το αυγό και πασπαλίζουμε με σουσάμι. Ψήνουμε στους 160 βαθμούς για μιάμιση ώρα έχοντας σκεπασμένο το ταψί με βουτυρωμένο λαδόχαρτο. 

Υ.Σ. Μπορούμε αν θέλουμε να προσθέσουμε και λίγο τριμμένο κεφαλοτύρι καθώς βάση μαρτυρίας ντόπιων κάνει τη ζύμη πιο μαλακιά. 

Η Λέσβος γαστρονομικά απαντά ηχηρά στο διαχρονικό δημοτικό άσμα που μεταξύ των στίχων του αναφέρει πως "χωρίς δεκάρα τι θα μαγειρεύω Μανωλιό μου" με τους εκλεκτούς θησαυρούς της κουζίνας  αλλά και τα γνήσια ντόπια προϊόντα της. Ο τραχανάς ήταν, είναι και θα είναι μία εξαιρετικής φύσεως πρώτη ύλη για πιάτα απλά και περισσότερο πολύπλοκα που κράτησε χορτάτους και καλοαναθρεμμένους τους κατοίκους αυτού του νησιού στα πλαίσια οποιασδήποτε κρίσης. Σήμερα ο ξινός   αγνός τραχανάς πρωταγωνιστεί στη γέμιση μίας πίτας με καταγωγή την Τένεδο αλλά που πλέον έχει μετουσιωθεί και στα κιτάπια της λεσβιακής γαστρονομίας. Τραχανόπιτα λοιπόν από τα χεράκια μας!!

ΥΛΙΚΑ ΓΕΜΙΣΗΣ
600 γραμμάρια ξινός τραχανάς
1 κιλό ξερά κρεμμύδια
300 γραμμάρια φέτα
ξερός δυόσμος

ΥΛΙΚΑ ΓIΑ ΦΥΛΛΟ
1 κιλό σταρένιο αλεύρι
1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλιά του γλυκού ξύδι για να γίνει αφράτη η ζύμη
λίγο αλάτι
νερό όσο σηκώσει για να μη γίνει σφιχτή ή πολύ αραιή η ζύμη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Ψιλοκόβω το κρεμμύδι και το τσιγαρίζω στο ελαιόλαδο. Αφού μαραθεί καλά ρίχνω και το δυόσμο. Έχω ήδη μουλιάσει για 30 περίπου λεπτά τον τραχανά σε λίγο νερό ίσα να τον σκεπάζει. Στη συνέχεια τον στραγγίζω και προσθέτω φέτα και κρεμμύδια ανακατεύοντας καλά. Στη συνέχεια φτιάχνω το φύλλο ανακατεύοντας τα ανωτέρω υλικά και ζυμώνοντας προσεκτικά. Ανοίγω ένα φύλλο για πάνω και ένα για κάτω. Βάζω το ένα σε λαδωμένο ταψί και στρώνω από πάνω τη γέμιση. Τοποθετώ και το άλλο φύλλο και αφού χαράξω την πίτα την ψήνω για 1 ώρα στους 180 βαθμούς. 

Ποιος είπε ότι το ρύζι με το γάλα και την κανέλλα δίνουν αποκλειστικά και μόνο ρυζόγαλο; Σκεφτείτε αυτά και άλλα πεντανόστιμα και θρεπτικά ντόπια υλικά σμιλεμένα παραδοσιακά μέσα σε φρεσκοζυμωμένο και αφράτο ψημένο φύλλο σε μία πίτα με προέλευση τα κιτάπια των νοικοκυράδων στα Βασιλικά. Γιατί βασιλικό είναι το όνομα του χωριού της Λέσβου αλλά βασιλικότερα έρχονται τα εδέσματα που διαχρονικά κοσμούν το τραπέζι κάθε σπιτιού. Η συνταγή που ακολουθεί προέρχεται αυτούσια από το βιβλίο "Βασιλικά μαγειρέματα" το οποίο αποτελεί μία έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου Βασιλικών Λέσβου "Άγιος Ραφαήλ".

Νοικοκυρές των Βασιλικών χρυσοχέρες και πάντα καθοδηγούμενες από την ατέρμονη γαστρονομική παράδοση του νησιού. Μυρωδιές και γεύσεις που ξεχύνονται από κάθε σπίτι και θρέφουν γενιές και γενιές. Η ομάδα του Lesvoskitchen έψαξε και βρήκε μία από τις πιο ιδαίτερες λιχουδιές η οποία παραπέμπει σε γκιουζλεμέ αλλά είναι κάτι διαφορετικό. Συνδυασμός αλμυρού λαδοτυριού και ζάχαρης και όλα τυλιγμένα σε τραγανό φύλλο τηγανισμένο σε χρυσό ελαιόλαδο. Μπιστερμέδες ή μπισδερμέδες ή μπεστερμέδες λοιπόν και καλή μας όρεξη!!

Παλαιόκηπε με τις όμορφες γεύσεις σου και τους άξιους εργατικούς σου ανθρώπους. μα κυρίως δόξα και τιμή σε κείνες τις καλονοικυράδες που ξεψαχνίζουν κάθε ψήγμα παράδοσης δίνοντας σε μικρούς και μεγάλους της δυνατότητα να γεύονται σε καθημερινή βάση τα λαχταριστά τους εδέσματα χωρίς να αποκαλύπτουν τα μικρά μεγάλα μυστικά τους. Η γνωριμία μας με την κυρία Μαρία Καμάτσου μας έκανε να χαθούμε στη γλύκα της φιλοξενίας της και φυσικά υποκλιθήκαμε στην αεικίνητη δράση της εντός κουζίνας μιας και τα αποθέματα ταλέντου της δεν εξαντλούνται στα απλά και καθημερινά. Γλυκά και φαγητά απόρροια της γευστικής παράδοσης του τόπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε μεταξύ των οποίων και η πιο νόστιμη και μυρωδάτη χορτοτυρόπιτα που φάγαμε ποτέ. Για πάμε να την φτιάξουμε...

Ανηφορίζοντας στο Μεγαλοχώρι συναντήσαμε την κ. Ζαχάρω η οποία ως δεινή μαγείρισσα μας φίλεψε στην ταβέρνα του γιου της όλα τα καλούδια της λεσβιακής κουζίνας. Ωστόσο αφήνοντας τον ουρανίσκο μας να ταξιδεύει με πυξίδα δυνατές χειροποίητες γεύσεις πήραμε για το δρόμο και μία εξαιρετική συνταγή για νόστιμα φρεσκοτηγανισμένα πιτάκια ή αλλιώς "πτάρια" ή "πταρέλια". Με βασικό υλικό την κόκκινη κολοκύθα και τις διηγήσεις της κ. Ζαχάρως από το δύσκολο αλλά ευτυχισμένο παρελθόν της μπαίνουμε στην κουζίνα για να ανοίξουμε φύλλο και να το γεμίσουμε με ένα μείγμα παράδοσης και θεσπέσιας γεύσης...Για πάμε...

Νομίζετε ότι έχετε δοκιμάσει όλες τις παραλλαγές συνταγών για το πώς μπορείτε να γευτείτε τα περίφημα τυροπιτάκια της Λέσβου, κοινώς τους γκιουζλεμέδες; Αν συμβαίνει αυτό στην παρούσα εξίσωση γεύσης και απόλαυσης δίνουμε άλλη μία εκδοχή του γνώριμου και εκλεκτού για ντόπιους και μη εδέσματος. Γκιουζλεμέδες ναι μεν μαντιλάκια δε